آئین مستان

منم عار او، او بود یار من

زلطف و کرامت، خریدار من

نبودم که او بوده دلدار من

غمش شد انیس دل زار من

از آن دم که مادر مرا داده شیر

امیری حسین و نعم الامیر

زخون جگر پاک پاکم کنید

سپس عاشق سینه چاکم کنید

به تیغ محبت هلاکم کنید

به صحن ابوالفضل خاکم کنید

که خاکم دهد بوی مشک و عبیر

امیری حسین و نعم الامیر

به زخم جبین پیمبر قسم

به رخسار خونین حیدر قسم

به محسن، به زهرای اطهر قسم

به سبطین و عباس و اکبر قسم

به هفتاد و دو عاشق بی نظیر

امیری حسین و نعم الامیر

به سردار بی لشگر کربلا

به سرهای لب تشنه از تن جدا

به قرآن زیر سم اسب ها

به خونی که شد خونبهایش خدا

به جسمی که او را کفن شد حصیر

امیری حسین و نعم الامیر

نفس میکشم در هوای حسین

غزل می سرایم برایت حسین

کسی فکر تنهاییم را نکرد

تو داری هوای گدایت حسین

دعا کن نمیرم برای کسی

بمیرم به عشق لقایت حسین

کرم کن عزیز دل فاطمه

سر ما بیافتد به پایت حسین

شکستم، نشستم، ز حق خواستم

ببینم دمی کربلایت حسین

ندیدم غمی چون غمت دلپذیر

امیری حسین و نعم الامیر

شهید، شهود، شهادت حسین

عبید، سجودت، قیامت حسین

تو با سر سر نیزه ها پا شدی

غلام قیامت عبادت حسین

تو والفجر و قدری و حا و میم

سلام من القول رب الرحیم

یقین دارم این روضه های شما

مرا میرساند به فیض عظیم

بگو چشم سقابه احوال ما

نگاهی کند تا حسینی شویم

فدایت که کردی دلم را اسیر

امیری حسین و نعم الامیر

خمار خمار خمار تو من

غبار غبار غبار تو من

صدا زد نبی نور عینی حسین

پریشان ترین بیقرار تو من

و فرموده زهرا بُنَی حسین

شکسته ترین بغض زار تو من

علی گریه سر داد تضمین نمود

که کرب و بلا ذوالفقار تو من

حسن هم نوشته به خون جگر

که بنیان گذار مرام تو من

اباالفضل العباس اینگونه گفت

نگهبان عز و وقار تو من

قسم خورده زینب به جان لبت

که ابر همیشه بهار تو من

بود ذکر سجاده ی هر فقیر

امیری حسین و نعم الامیر

از خون جوانان حرم لاله، خدا لاله، دمیده

بابا به حرم آمده با ناله، خدا ناله، ولی قد خمیده

گوید یارم نیامد، کس و کارم نیامد، علمدارم نیامد

خدایا چه کنم حالا، که من گرفتارم نیامد

هر دو دستای بریده ی یارم، خدا یارم، افتاده سر راهم

دشمن میخندد بر این حال زارم، حال زارم، بر این روز سیاهم

رفته نور نگاهم، سپه دار سپاهم، خدایا بی پناهم

سر تا پا غرق گریه و ناله و اشک و سوز و آهم

از خون جوانان حرم لاله، خدا لاله، دمیده

بابا به حرم آمده با ناله، خدا ناله، ولی قد خمیده

گوید یارم نیامد، کس و کارم نیامد، علمدارم نیامد

خدایا چه کنم حالا، که من گرفتارم نیامد

بر خیز و ببین گشته مثل دریا، مثل دریا، چشم خون بار زینب

بر خیز و ببین بی تو تک و تنها، تک و تنها، مانده سالار زینب

کسی باور ندارد، حسین یاور ندارد، حرم حیدر ندارد

حرمی که بعد سقا، به روی خود معجر ندارد

از خون جوانان حرم لاله، خدا لاله، دمیده

بابا به حرم آمده با ناله، خدا ناله، ولی قد خمیده

گوید یارم نیامد، کس و کارم نیامد، علمدارم نیامد

خدایا چه کنم حالا، که من گرفتارم نیامد

چه بد رفتاری ای چرخ، چه بر کرداری ای چرخ

 چه کج رفتاری ای چرخ ، سر کین داری ای چرخ

نه دین داری نه آیین داری نه آیین داری ای چرخ

خدا یارم نیامد ، کس و کارم نیامد ، علمدارم نیامد

 خدایا چه کنم حالا ، که من گرفتارم نیامد

ازداغ زینب 

عالم شده بیچاره

دل ها شده آواره

  این ذکر دل زاره

ای  وای حسینم

کرببلا غوغا 

رفته به نی سرها

گریه کند زهرا

 بر لبش این آوا

نیمه شبا تنها

 دردل این صحرا  

گمشده ی خود را میجوید

در طلبش هر شب

همره با زینب

 گمشده خود را میجوید

واحزنا علی الحسین